به نام خدا
حدود یک سالی هست که احساس میکنم کمی از زندگی اون طور که باید ، جا موندم. البته ناگفته نماند که در این مدت یک سری پیشرفت‌های شخصی مثل کلاس های MBA (مدیریت نوین ، اقتصاد کاربردی ، حسابداری و ...) ، یا مثلا پیدا کردن یک سری تکنولوژی‌های نرم افزاری خاص (درایورهای مجازی ، تبدیل دیتا ، فارسی سازی و...) و همین جدیداً شبیه سازی سخت افزارها و طراحی و اجرا میکروکنترلرها دست یافتم اما باز فکر میکنم عقبم. و تنها عقب ماندگی من این روزها دانشگاه‌ست.
واقعاً بعضی وقت‌ها میخوام مثل استیو جابز و بیل گیتس و این همه آدم معروف تو کامپیوتر از این دانشگاه بزنم بیرون اگر چه امید به روزی که من در این زمینه معروف(!) یا مطرح(!) شوم زیاد نیست... تنها مشکل من شاید این باشد که حرف این دروس به نظر قدیمی و خشک را ندارم و شاید مشکلم نداشتن یک هدف مشخص خاص است. شاید برنامه ریزی 5 ساله‌ام داره بهم میخوره. همه استادا (غیر دانشگاهی) بر برنامه ریزی 1 - 2 و 5 ساله تاکید دارند و من هر روز نقشه راهم عوض میشه. باید دنبال یک راه جدید بگردم.
خدایا چنان کن سرانجام کار ... که تو خوشنود باشی و ما رستگار
- ۰ نظر
- ۱۱ دی ۹۱ ، ۰۰:۴۹
