تحلیل و بررسی تبلیغ تلویزیونی شرکت ترکیش

به نام خدا 

شرکت هوایپیمایی ترکیش را شاید همه ما بشناسیم و دلیل شناخت آن وجود پرواز های بسیار زیاد به سمت کشور همسایه ، ترکیه ، می‌باشد. قابل ذکر است که این شرکت هواپیمایی خود بهترین خط هوایی اروپا شناخته شده است و در میان رقبای اروپایی خود همانند KLM , British, Lufthansa , air float و ... بهترین شدن ، مشکلات و پشتکار خاص خود را می طلبد. 

تبلیغ زیر یکی از تیزر های تلویزیونی این شرکت هواپیمایی است ... 

^{برای دیدن بزرگتر تصویر، بر روی عکس کلیک کنید}

برای دانلود کامل زیر اینجا را کلیک کنید.

اما در ظاهر این تبلیع کوچک 1 دقیقه‌ای ویدئویی که احتمال میدهم در هواپیمای ایرباس A340 یا A330 در کلاس بیزینس گرفته شده باشد ، نکته جالبی هم وجود دارد. برای دیدن این نکات به ادامه مطلب رجوع فرمایید . 

MBA ، گرایش فناوری اطلاعات

به نام خدا

شاید این پست به نظرتون تبلیغاتی بیاد و شاید فکر کنید این مطلب کمی اغراق آمیز. اما این مطالب حرفهای من است ...

هنوز زمان زیادی از به وجود آمدن شاخه ای به نام MBA زیاد نگذشته است. علی الخصوص در ایران. در ابتدا باید عارض شوم که این علم از نظر من جز محدود علم هایی است که در دانشگاه ها تدریس نشود بهتر است! دلیل آن هم بسیار پیچیده نیست. این علم مخصوص صنعت است و کسانی باید وارد آن شوند که در صنعت هستند نه این که تبحر فوق العاده در درس خواندن داشته باشند. قصد توهین و جسارت به قشر خاصی ندارم اما از نظر من و بیشتر کسانی که در صنعت هستند (چه ایرانی و چه خارجی) کسانی که در دانشگاه ها نمرات 20 پشت سر هم ردیف میکنند بیشتر به درد کارمندی می خورند تا مدیریت اجرایی. البته این حرف چیزی از تنبلی های خودم در مورد درس خواندن کم نمیکند.

ماجرای وارد شدن من به ماهان از جایی شروع شد که یکی از مدیران شرکتی که در آن کار میکنم به دنبال مدرک بالاتر از کارشناسی  بود و از من درخواست کرد که تحقیق کنم چگونه بدون کنکور ارشد برای ایشان مدرک پیدا کنم. بعد از یه سری تحقیقات گوگلی! به موسسه ماهان رسیدم و پس از گرفتن هزینه ها و نوع دوره و شرایط و این قضایا به مدیرم اطلاع دادم.

خب یکم بعد فکر کردم آیا خودمم میتونم در این کلاس ها شرکت کنم؟! منی که هنوز دانشجو هستم. هزینه بسیار سنگینی برای یک جوان 21 ساله داشت. با صحبتی که با دوستانم در موسسسه ماهان داشتم توانستم با 3 سال سابقه کاری (که در واقعیت خیلی بیشتر از این هاست) وارد این مدرسه بازرگانی بشوم. در ابتدا گرایش ها 4 گانه بود و چیزی غیر از این نبود. گرایش مالی ، بازاریابی ، تجارت بین الملل و منابع انسانی. گرایش ها باید در ترم سوم انتخاب میشدند. من هم بیشتر به بحث مارکتینگ و بازار یابی خواستم روی بیاورم. 

اتفاق بسیار مهمی که چند روز پیش در این موسسه افتاد افزودن گرایش فناوری اطلاعات به این گرایش ها بود. این گرایش در سطح جهانی هم به تازگی وارد شده است و من فکر اینکه روزی در ایران چنین جایی باشد را اصلا نمیکردم. به هر حال ، این اتفاق در زندگی من افتاد و این گرایش ماهانی! شد.

شاید جز محدود و اولین کسانی باشم که در ایران این گرایش MBA را دارند و از این بابت خیلی خوشحال هستم.

سخت‌افزار و ارباب حلقه‌ها

به نام خدا

دیگه کم‌کم داره تبدیل به عادت ما میشه که بدونیم امروز قیمت دلار چنده‌؟ فردا چند میشه؟ بالاخره پایین میاد؟ بالا میره؟ فلانی چون فلان جا فلان حرف رو زد پس پایین میاد و بالعکسش. طبیعتاً این موضوع بر قیمت خیلی از وسایل تاثیر گذار خواهد بود. چون بیشتر وسایل مصرفی ما با دلار وارد میشوند و یا حداقل مواد اولیه‌‌اش از خارج است. یا اینکه بهای تمام شده‌اش به دلار و ارز برمیگردد. 

به هر حال وقتی حرف از اقتصاد مقاومتی می‌شود (که نقل بسیاری از محافل اقتصادی و سیاسی است) ، منظور اقتصادی است که در برابر چنین بحران‌ها بتواند مقاومت کند و قیمت تمام شده اجناس و کالا مصرفی بیشتر نشود. 

خب در صنعت نرم‌افزاری کشور از آنجا که "حقوق معنوی سازنده" یا همان CopyRight اصلاً رعایت نمی‌شود و قیمت نرم افزار از رایگان تا چندهزار دلاری در بازار ایران 1000 تومان است (که تنها دلیل گرانی افزایش نرخ CD یا DVD است) ما مشکل چندانی نمیبینم. فقط هزینه برنامه‌نویسان و دست اندر کاران و هزینه های ثابت (برگه ، جوهر پرینتر ، CD ، قطعات مصرفی و ... ) بالا میرود که باعث گرانی نرم‌افزارهای ایرانی میشود.

اما در صنعت سخت‌افزاری متاسفانه کشور ما نسبت به صنعت نرم‌افزاری ضعیف است. خب به هر حال سخت افزار خط تولیدی همانند نرم افزار که به سادگی تکثیر می‌شود ندارد ولی قابلیتهای خاصی را در این بازار می‌توان ذکر کرد.

این نکته هم از قلم نیافتد که منظور ما از تولید سخت افزار تولید 100 درصد جنس ایرانی در ابتدای کار نیست. در واقع منظور من از سخت افزار تهیه قطعاتی است که با مواد اولیه ارزان قابل دسترس است و به جای اینکه ما پول تمام شده یک دستگاه کاملا مونتاژ شده را بدهیم تنها پول قطعات آن را بدهیم. در این صورت ما به چند هدف خاص می‌رسیم:

1. کار آفرینی
2. تولید شغل و افزایش اشتغال (این با مورد اول تفاوت دارد!)
3. افزایش مهارت 
4. کاهش هزینه بها تمام شده
5. مقاومت بیشتر در برابر بحران‌های بازار
6. تولید علم و پیشرفت عملی 

خب اینها مواردی بود که میتوان به سادگی حدس زد. اما چگونه تولید کنیم؟ 

شاید بر خلاف نظر بسیاری از مردم تولید سخت افزار کار سخت ، کسل کننده و طاقت فرسایی باشد. در جواب باید گفت کار با سخت افزار به دلیل ملموس بودن آن شیرین تر است. 

سخت افزارها با یک کامپیوتر داخلی (که بسیاری ان ها را به نام IC میشناسند) کار میکنند و تنها کافی است یک یا چند میکروکنترلر (یا میکروپروسسور) را برنامه‌نویسی و قطعات جانبی را با سیم به هم وصل کنیم! به همین سادگی.

وقتتون را نگیرم تنها خواستم کمی در این مورد صحبت کنم .در بعد بیشتر در مورد میکروکنترلرها و تولید سخت افزار خواهم نوشت. 

اقتصاد ارواح ...

سلام

امروز سر کلاس اقتصاد دکتر صفاری یک داستان خیلی جالب شنیدم... گفتم تعریفش کنم خالی از لطف نیست :

در دنیا اقتصاد مملکت ما در سال های نچندان دور هفت-هشت سال پیش ، به کسانی که گردش بالایی در حوزه اقصاد داشتند ؛ مالیات کمتری تعلق میگرفت. به همین دلیل تو روزنامه های همشهری و جام جم تبلیغ اجاره کد اقتصادی رواج فراوانی داشت. در واقع مردم از یک کد استفاده میکردند برای مالیات کمتر. 

خلاصه وقتی قضیه لو میره (به صورت رسمی) میروند و دنبال صاحب کد مالیاتی میگردند و میبینند طرف دو-سه سال است که فوت کرده. میرفتن دنبال ضامن هاش میدیند اونا هم قبل از طرف فوت کردند. 

و دکتر گفت "این جوری اقتصاد ارواح به وجود اومد!" ...

MBA و فناوری اطلاعات

به نام خدا 

یکی از علوم مطرح امروزی علم و فنون MBA است ، که در ایران هم به صورت دانشگاهی و هم به صورت business  school برگذار میشود. MBA مخفف واژه های Master of Business Administration است که معادل پارسی آن "مدیریت ارشد بازرگانی" است و به طور کلی به بحث و جستجوی "داشتن بهترین کسب و کار" می‌پردازد. کسب و کار یا همان بیزینس در تمامی رشته‌ها و صنوف دارای معنی خاص و ویژه‌ای است.

در کشور عزیزمان ، ایران ، علوم فناوری اطلاعات و ارتباط که به اختصار فاوا ، IT و گاهاً ICT گفته میشود شامل موارد زیر است: 

• نرم افزار (شامل: علوم ساخت ، نگهداری ، توسعه و فروش نرم افزار) 
• شبکه (شامل: تعمیر ، طراحی ، نگهداری ، پشتیبانی ، تجهیزات و سرویس‌های شبکه)
• سخت افزار (شامل: تهیه ، مونتاژ ، تعمیر ، ساخت قطعات جانبی مانند کیبرد و ماوس)
• مخابرات و الکترونیک (شامل: تهیه ، تجهیز ،عیب یابی وسایل الکترونیکی-مخابراتی)

البته به اختصار موارد و مثال‌های بالا بیان شد اما به هر حال و از نظر فنی تجمیع این 4 مورد باعث به وجود آمدن فناوری ارتباطات و اطلاعات شد. خب هر یک از این علوم در ایران دارای متخصصین و تکتسین‌های خاص خود هست و گاهی (و شاید بنا بر اجبار) علم دیگر جز گرایش خود را بلد و وارد هستند. 

سعی این مقاله بر این است که بیشتر در مورد نرم افزار توضیح دهد و شاید گاهی کمی به سمت سایر علوم برود. 

در صنعت نرم‌افزاری کشور ؛ عرصه بیشتر عرصه تولید است. بنا بر نیاز های بومی کشور بیشتر نرم افزار های خارجی جواب کار را نمیدهند و با توجه به دلایل زیر نرم افزار های می‌خواهند بیشتر تولید داخل باشند :

1. گران بودن نرم افزار های خارجی 
2. عدم کارایی در صورت شکسته شدن قفل
3. عدم پشتبانی از زبان فارسی 
4. عدم پشتیبانی از تقویم شمسی 
5. عدم پشتیبانی نرم افزاری 

البته باید به چند نکته توجه داشت که 

1. بنا به برخی از فعالیت های بین المللی نرم افزارهای خارجی نیز استفاده میگردد. (مانند برنامه رزرواسیون های بلیت های هواپیمایی مانند آمادئوس یا گابریل (لیازیون))
2. برخی از نرم افزار های دیگر جنبه جهانی دارند! مانند بسته آفیس ماکروسافت 
3. علم تولید برخی از نرم افزار ها در ایران نیست! (و یا شاید صرفه اقتصادی نداشته است)

اگر چه دو مورد فوق کار تولید نرم افزار در خارج از کشور بوده است اما باید دقت کرد که در داخل کشور هم میتوان آن را توسعه داد و بازارش را به نفع خود تغییر داد. مثلا تغییر تاریخ از میلادی به شمسی در بسته آفیس و یا افزودن پلاگین های ایرانی برای برنامه های فتوشاپ !

ادامه خواهد داشت ... 

ان شاالله ...