به نام خدا
دیگه کم‌کم داره تبدیل به عادت ما میشه که بدونیم امروز قیمت دلار چنده؟ فردا چند میشه؟ بالاخره پایین میاد؟ بالا میره؟ فلانی چون فلان جا فلان حرف رو زد پس پایین میاد و بالعکسش. طبیعتاً این موضوع بر قیمت خیلی از وسایل تاثیر گذار خواهد بود. چون بیشتر وسایل مصرفی ما با دلار وارد میشوند و یا حداقل مواد اولیه‌‌اش از خارج است. یا اینکه بهای تمام شده‌اش به دلار و ارز برمیگردد.
به هر حال وقتی حرف از اقتصاد مقاومتی میشود (که نقل بسیاری از محافل اقتصادی و سیاسی است) ، منظور اقتصادی است که در برابر چنین بحران‌ها بتواند مقاومت کند و قیمت تمام شده اجناس و کالا مصرفی بیشتر نشود.
خب در صنعت نرم‌افزاری کشور از آنجا که "حقوق معنوی سازنده" یا همان CopyRight اصلاً رعایت نمی‌شود و قیمت نرم افزار از رایگان تا چندهزار دلاری در بازار ایران 1000 تومان است (که تنها دلیل گرانی افزایش نرخ CD یا DVD است) ما مشکل چندانی نمیبینم. فقط هزینه برنامه‌نویسان و دست اندر کاران و هزینه های ثابت (برگه ، جوهر پرینتر ، CD ، قطعات مصرفی و ... ) بالا میرود که باعث گرانی نرم‌افزارهای ایرانی میشود.
اما در صنعت سخت‌افزاری متاسفانه کشور ما نسبت به صنعت نرم‌افزاری ضعیف است. خب به هر حال سخت افزار خط تولیدی همانند نرم افزار که به سادگی تکثیر میشود ندارد ولی قابلیتهای خاصی را در این بازار میتوان ذکر کرد.
این نکته هم از قلم نیافتد که منظور ما از تولید سخت افزار تولید 100 درصد جنس ایرانی در ابتدای کار نیست. در واقع منظور من از سخت افزار تهیه قطعاتی است که با مواد اولیه ارزان قابل دسترس است و به جای اینکه ما پول تمام شده یک دستگاه کاملا مونتاژ شده را بدهیم تنها پول قطعات آن را بدهیم. در این صورت ما به چند هدف خاص می‌رسیم:
- کار آفرینی
- تولید شغل و افزایش اشتغال (این با مورد اول تفاوت دارد!)
- افزایش مهارت
- کاهش هزینه بها تمام شده
- مقاومت بیشتر در برابر بحران‌های بازار
- تولید علم و پیشرفت عملی
- ۱ نظر
- ۲۳ آذر ۹۱ ، ۲۳:۱۸
